Αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα ότι η ποσότητα του φαγητού που καταναλώνει ένας άνθρωπος, καθορίζει και το αν θα πάρει, θα χάσει ή θα διατηρήσει το βάρος του. Ωστόσο, σήμερα η έννοια της μερίδας έχει χάσει ποια το πραγματικό της νόημα, αφού για τους πιο παλιούς αλλά και νεότερους το φαγητό σταματάει όταν έχουμε φουσκώσει.
Αυτό όμως είναι κάτι που ούτε την υγεία αλλά ούτε και τα κιλά μας βοηθάει. Μεγάλες ποσότητες σημαίνει πολλές θερμίδες και διαμόρφωση αυτού που λέμε θετικού ισοζυγίου ενέργειας (σε συνδυασμό με μειωμένη φυσική δραστηριότητα) και αύξηση του σωματικού βάρους και παχυσαρκία.
Παράλληλα, η αυξημένη ποσότητα του γεύματος έχει ως συνέπεια μεγάλες αυξομειώσεις και έντονη καταπόνηση της καρδιαγγειακής λειτουργίας, η οποία μακροπρόθεσμα μπορεί να είναι επιζήμια. Ίσως όμως το σημαντικότερο, το μεγάλο γεύμα έχει ως αποτέλεσμα αυτό που λέμε αυξημένη μεταγευματική γλυκαιμία και λιπαιμία, με παράλληλες υψηλές ορμονικές εκκρίσεις (κυρίως της ορμόνης ινσουλίνης). Ο συνδυασμός αυτών σχετίζεται σήμερα και, μάλιστα φαίνεται ότι αποτελεί παράγοντα κινδύνου, για καρδιαγγειακά νοσήματα και σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ.
Άρα λοιπόν όπως διαφαίνεται από όλα τα παραπάνω, είναι απαραίτητο να αναθεωρήσουμε την άποψη που ξέραμε από παλιά, ότι πρέπει να τρώμε όλο το φαγητό μας σε μεγάλες ποσότητες. Είναι απαραίτητο να έχουμε στη διατροφή μας μικρά και συχνά γεύματα, ούτως ώστε να έχουμε μια καλύτερη ισορροπία στη λειτουργία των μεταβολικών μας.
Επιστημονική Ομάδα neadiatrofis.gr
