Η εκπαίδευση ενός ατόμου φαίνεται να αποτελεί καθοριστικό παράγοντα του τρόπου με τον οποίο το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο (ΚΟΕ) επιδρά στις διατροφικές συνήθειες του ατόμου.
Οι κοινωνικοοικονομικές διαφοροποιήσεις που παρατηρούνται στις γνώσεις γύρω από τη διατροφή φαίνεται να οφείλονται για τη σύνδεση μεταξύ εκπαιδευτικής κατάρτισης και διατροφικών επιλογών.
Μάλιστα, φαίνεται ότι η διατροφική γνώση και η κινητοποίηση γύρω από θέματα υγείας καθορίζουν τη διατροφική συμπεριφορά και επιδρούν στη διαιτητική πρόσληψη. Χαρακτηριστικά, ο ερευνητής Van Duyn και οι συνεργάτες του υποστήριξαν ότι η γνώση του αριθμού των μερίδων φρούτων και λαχανικών που ένα άτομο πρέπει να καταναλώνει ημερησίως συσχετιζόταν θετικά με υψηλότερη κατανάλωση αυτών.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι η έλλειψης διατροφικής γνώσης αποτελεί περιοριστικό παράγοντα στις διατροφικές επιλογές, ενώ μελέτες δηλώνουν ότι η διατροφική γνώση είναι φτωχότερη μεταξύ των χαμηλότερων ΚΟΕ. Παράλληλα, οι γυναίκες χαμηλότερων ΚΟΕ φαίνεται ότι λιγότερο συχνά επιλέγουν φαγητά λαμβάνοντας υπόψη τον παράγοντα ‘υγεία’ σε σχέση με γυναίκες ανώτερων ΚΟΕ.
Η αυτό-αποτελεσματικότητα και τα αντιλαμβανόμενα εμπόδια είναι σημαντικοί παράγοντες πρόβλεψης της ακολουθούμενης δίαιτας και των συμπεριφορών υγείας, προτείνοντας ότι η βελτίωση των ατομικών δυνατοτήτων μέσω της συνεχής μόρφωσης και εκπαίδευσης μπορούν να βελτιώσουν τις διατροφικές προτιμήσεις και κατά συνέπεια τις αντίστοιχες επιλογές.
Κατά συνέπεια η εκπαίδευση σε θέματα διατροφής και υγείας είναι καθοριστική για την αντίστοιχη σωστή διαμόρφωση των διατροφικών επιλογών.
Επιστημονική Ομάδα neadiatrofis.gr
