Η θρόμβωση μπορεί να προληφθεί και να αντιμετωπιστεί, αλλά, δυστυχώς, μέχρι σήμερα δεν έχει τύχει της απαιτούμενης προσοχής από την ιατρική κοινότητα και την πολιτεία.
Αυτό ήταν το μήνυμα των ειδικών από το Ινστιτούτο Μελέτης και Εκπαίδευσης στη Θρόμβωση και στην Αντιθρομβωτική Αγωγή (Ι.Μ.Ε.Θ.Α) σε συνέντευξης τύπου, που έγινε για την Παγκόσμια Ημέρα Θρόμβωσης.
Όπως εξήγησαν, θρόμβωση είναι ο σχηματισμός ενός θρόμβου αίματος μέσα σε ένα αγγείο (αρτηρία ή φλέβα), με αποτέλεσμα την παρεμπόδιση ή την πλήρη διακοπή της κυκλοφορίας του αίματος στο αγγείο αυτό. Στη θρόμβωση οφείλονται κυρίως οι τρεις πρώτες καρδιαγγειακές αιτίες θανάτου παγκοσμίως: το οξύ καρδιακό έμφραγμα, το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο και η φλεβική θρομβοεμβολική νόσος (ΦΘΝ).
Η πρόληψη, η έγκαιρη διάγνωση και, τελικά, η θεραπεία της θρόμβωσης είναι αυτά που θα οδηγήσουν στη μείωση των θανάτων από θρόμβωση και στη σημαντική ελάττωση των συνολικών ποσοστών θνησιμότητας, βελτιώνοντας παράλληλα την ποιότητα ζωής παγκοσμίως. Η συνεχώς αυξανόμενη επίπτωση της καρδιαγγειακής νόσου παγκοσμίως οδήγησε τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας να θέσει μεταξύ των βασικών στόχων του τη σημαντική μείωση της καρδιαγγειακής θνησιμότητας.
Για την επίτευξη αυτού του στόχου, θα πρέπει να μειωθούν σημαντικά τα περιστατικά θρόμβωσης, κάτι που μπορεί να επιτευχθεί με συνεχή ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού (ιδιαίτερα των ατόμων που ανήκουν στις λεγόμενες ομάδες υψηλού κινδύνου), της ιατρικής κοινότητας και των αρχών ως προς την πρόληψη, την έγκαιρη διάγνωση και τη θεραπεία του προβλήματος.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, στην Ευρώπη 650.000 ασθενείς πάσχουν ετησίως από φλεβική θρόμβωση και 430.000 ασθενείς από πνευμονική εμβολή. Κάθε χρόνο, δε, πεθαίνουν 500.000 Ευρωπαίοι και 50.000 Έλληνες. Ο αριθμός αυτός είναι υπερδιπλάσιος του ετήσιου αριθμού θανάτων που προκαλούν αθροιστικά ο καρκίνος του μαστού (86.831), ο καρκίνος του προστάτη (63.636), τα τροχαία ατυχήματα (53.599) και το AIDS (5.860).
Τα καλά νέα είναι ότι για την αντιμετώπιση της θρόμβωσης είναι διαθέσιμα σήμερα στην ιατρική κοινότητα αποτελεσματικά φάρμακα (αντιαιμοπεταλιακά και αντιπηκτικά). Βέβαια η χρήση τους απαιτεί πολύ καλή γνώση των ενδείξεων και των παρενεργειών τους από τους θεράποντες γιατρούς, οι οποίοι θα πρέπει, επίσης, να γνωρίζουν και να ακολουθούν τις σχετικές κατευθυντήριες οδηγίες των διεθνών επιστημονικών εταιρειών.
Από τη Βίκυ Καρατζαφέρη, υπεύθυνη θεμάτων υγείας neadiatrofis.gr
