Βρετανοί και Ισπανοί ερευνητές από τα Πανεπιστήμια UCL και Βαρκελώνης, αξιοποίησαν την τεχνολογία της εικονικής πραγματικότητας για θεραπευτικούς σκοπούς σε ανθρώπους με
κατάθλιψη και τα μέχρι τώρα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά. Η μέθοδος δοκιμάστηκε σε 15 πάσχοντες από κατάθλιψη – ηλικίας από 23 έως 61 ετών – και οι μισοί εμφάνισαν μείωση των συμπτωμάτων μέσα σε έναν, μόλις, μήνα. Τέσσερις εμφάνισαν μια κλινικά σημαντική μείωση στη σοβαρότητα της κατάθλιψής τους.
Επικεφαλής ήταν ο καθηγητής κλινικής ψυχολογίας Chris Brewin και τα ευρήματα της μελέτης δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό ψυχιατρικής “British Journal of Psychiatry”.
Οι ασθενείς φοράνε στο κεφάλι τους μια ειδική «κάσκα» εικονικής πραγματικότητας, που τους επιτρέπει να κινούνται σε έναν ψηφιακό κόσμο, έχοντας εικονικό σώμα και εικονική προσωπικότητα (άβαταρ). Σταδιακά αποκτούν την ψευδαίσθηση ότι πρόκειται για το ίδιο τους το σώμα και ότι οι ίδιοι βρίσκονται μέσα σε αυτό. Όσο βρίσκονται μέσα στο ψηφιακό άβαταρ, οι ασθενείς εκπαιδεύονται να εκφράζουν συμπόνια σε ένα δυστυχισμένο – επίσης ψηφιακό – παιδί. Μιλώντας με το παιδί, αυτό σταδιακά σταματά να κλαίει και αρχίζει να αντιδρά θετικά στη συμπόνια του ασθενούς. Μετά από λίγο η κατάσταση αντιστρέφεται και οι ασθενείς «μπαίνουν» στο εικονικό σώμα του παιδιού, ακούγοντας τα συμπονετικά λόγια του ενήλικα άβαταρ. Αυτό το οκτάλεπτο “σενάριο” επαναλαμβάνεται τρεις φορές την εβδομάδα.
«Οι άνθρωποι που έχουν άγχος και κατάθλιψη, μπορεί να γίνουν υπερβολικά επικριτικοί με τον εαυτό τους, όταν τα πράγματα πάνε άσχημα στη ζωή τους. Η μελέτη μας δείχνει ότι, ανακουφίζοντας το ψηφιακό παιδί και μετά ακούγοντας τα ίδια τα ανακουφιστικά λόγια τους, οι ασθενείς έμμεσα εκφράζουν συμπόνια στον εαυτό τους. Αρκετοί δήλωσαν μετά ότι η εμπειρία άλλαξε τον τρόπο που αντιδρούσαν στην πραγματική τους ζωή» δήλωσαν οι ερευνητές.
Από τη Βίκυ Καρατζαφέρη, υπεύθυνη θεμάτων υγείας neadiatrofis.gr
