Πρόκειται για έναν από τους πιο διαδεδομένους μύθους που αφορούν την απώλεια βάρους κι έχει αποτελέσει τη «βάση» για τη δημιουργία πολλών χημικών διαιτών και διάσημων διατροφικών σχημάτων αδυνατίσματος.
Στην πραγματικότητα όμως, οι υδατάνθρακες αποτελούν βασικό συστατικό πολλών ομάδων τροφίμων, όπως τα δημητριακά, τα φρούτα, τα αμυλούχα λαχανικά, τα όσπρια και τα γαλακτοκομικά προϊόντα, και σύμφωνα με τις συστάσεις διεθνών οργανισμών, σε ένα ισορροπημένο διατροφικό πρότυπο, θα πρέπει να καλύπτουν περίπου το 50% των ημερήσιων αναγκών σε θερμίδες.
Βέβαια, κρίσιμος παράγοντας είναι το είδος των υδατανθράκων που επιλέγονται, καθώς ανάλογα με την προέλευσή τους μπορεί να έχουν διαφορετικό «αντίκτυπο» σε μεταβολικές διεργασίες, στα επίπεδα κορεσμού, στο σύνολο της ενεργειακής πρόσληψης και τελικά στη ρύθμιση του σωματικού βάρους.
Έτσι, θα λέγαμε πως υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ της κατανάλωσης υδατανθράκων από τρόφιμα όπως τα δημητριακά ολικής άλεσης, τα φρούτα ή τα όσπρια έναντι επιλογών όπως τα αναψυκτικά, τα ζαχαρούχα ροφήματα και διάφορα επεξεργασμένα γλυκά ή αλμυρά σνακ και προϊόντα αρτοποιίας.
Επομένως, δεν είναι οι υδατάνθρακες το «ένοχο» συστατικό που μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του σωματικού βάρους, αλλά η συνολική πρόσληψη θερμίδων, η οποία μπορεί να διαφοροποιηθεί σημαντικά ανάλογα με το είδος και την ποσότητα των αμυλούχων τροφίμων που επιλέγει κανείς να καταναλώσει.
Επιστημονική Ομάδα neadiatrofis.gr
