Τα γλυκίσματα αποτελούν ένα μεγάλο πειρασμό για όλους, πόσo μάλλον για τα παιδιά.
Πώς όμως βάζουμε όρια στα παιδιά ώστε αφενός να μην το παρακάνουν, αφετέρου να μάθουν να εντάσσουν τα γλυκά στη διατροφή τους;
Καταρχήν να αναφέρουμε ότι η χρήση γλυκισμάτων ως ένδειξη αγάπης, σαν ανταμοιβή καλής συμπεριφοράς ή σαν τιμωρία είναι λανθασμένη. Κλασικό «κακό» παράδειγμα είναι η προσφορά κάποιου γλυκού με στόχο την κατανάλωση κάποιου φαγητού ή σαν επιβράβευση καλής συμπεριφοράς (π.χ. «αν φας τις φακές σου, θα σου πάρω σοκολάτα»), ή και το αντίθετο («ήσουν κακό παιδί, άρα δεν έχει παγωτό»).
Στην πραγματικότητα, σε μια ισορροπημένη διατροφή δεν πρέπει να υπάρχουν απαγορευμένα τρόφιμα.Η παρουσίαση και διαθεσιμότητα των γλυκών σαν συνηθισμένα τρόφιμα, τα οποία ωστόσο πρέπει να καταναλώνονται με μέτρο, βοηθά τα παιδιά να μάθουν πώς να τα εντάσσουν στη διατροφή τους χωρίς υπερβολές.
Πρακτικά, ένα κανονικό γλυκό την εβδομάδα (ή 2-3 φορές ένα μίνι γλυκάκι) είναι μια λογική ποσότητα. Καλό είναι τα παιδία δημοτικού να γνωρίζουν πόσο γλυκό τους αναλογεί μέσα στην εβδομάδα, ώστε να μπορούν να διαχειριστούν και να προγραμματίσουν μόνα τους πότε θα το καταναλώσουν.
Επίσης είναι χρήσιμο να εξηγούμε γιατί χρειάζεται να τρώμε τα γλυκά με μέτρο (π.χ. ότι η υπερκατάναλωση τους παχαίνει, ότι χαλάνε τα δόντια κλπ) και φυσικά να τους δίνουμε πάντα το καλό παράδειγμα τηρώντας και οι ίδιοι τους κανόνες που θέτουμε.
Επιστημονική Ομάδα neadiatrofis.gr
