Πρόκειται για μια απορία που εκφράζουν αρκετοί γονείς, ειδικά όταν θεωρούν ότι το βάρος του παιδιού τους είναι φυσιολογικό ή και χαμηλό.
Το σκεπτικό τους βασίζεται στο γεγονός ότι τα παιδιά που κάνουν κάποιο άθλημα θα «κάψουν» εύκολα τις θερμίδες ενός γλυκού ή κάποιας λιχουδιάς, οπότε δε «χάθηκε κι ο κόσμος» αν τσιμπολογήσουν λίγο παραπάνω.
Πράγματι, η αύξηση της ενεργειακής δαπάνης που προκύπτει μέσα από τη σωματική δραστηριότητα, καθιστά δυσκολότερη τη δημιουργία θετικού ισοζυγίου ενέργειας, ικανού να οδηγήσει σε ανεπιθύμητη αύξηση του βάρους. Ωστόσο, δε θα λέγαμε πως αυτό είναι «κανόνας», αφού συνήθως οι θερμίδες που αποδίδει ένα γλυκό είναι πολύ περισσότερες από αυτές που «καίγονται» σε μια προπόνηση.
Από την άλλη, θα πρέπει να τονιστεί πως η σύσταση για περιορισμό της κατανάλωσης γλυκών δεν οφείλεται μόνο στην ενεργειακή τους πυκνότητα, αλλά σχετίζεται και με τη θρεπτική τους αξία. Πιο συγκεκριμένα, τα εν λόγω τρόφιμα είναι «φτωχά» σε απαραίτητα θρεπτικά συστατικά και όταν αντικαθιστούν άλλες υγιεινές επιλογές, υποβαθμίζουν τη διατροφική αξία του διαιτολογίου των παιδιών. Ταυτόχρονα, διαθέτουν υψηλή περιεκτικότητα σε «ανθυγιεινά» συστατικά, η υψηλή πρόσληψη των οποίων μπορεί να οδηγήσει σε εμφάνιση διαφόρων διαταραχών, ακόμη και σε μικρή ηλικία.
Επιπλέον, είναι σημαντικό οι γονείς να θυμούνται πως η παιδική ηλικία αποτελεί μια κρίσιμη περίοδο, κατά την οποία τα παιδιά υιοθετούν συνήθειες που θα διατηρήσουν και στην ενήλικο ζωή τους. Έτσι, η συχνή κατανάλωση γλυκών, ακόμη κι αν δεν έχει άμεσες αρνητικές συνέπειες για το βάρος των παιδιών, μπορεί μελλοντικά να δυσκολέψει τη διατήρηση υγιούς σωματικού βάρους. Συνεπώς, τα παιδιά θα πρέπει να λαμβάνουν από νωρίς το μήνυμα για τη σημασία ενός ισορροπημένου διαιτολογίου και να «εκπαιδεύονται» ως προς το τρίπτυχο ποικιλία-μέτρο-ισορροπία, που πρέπει να χαρακτηρίζει τη διατροφή τους.
Επιστημονική Ομάδα neadiatrofis.gr
