Η παιδική παχυσαρκία έχει χαρακτηριστεί ως παγκόσμια «κρίση» για τη δημόσια υγεία, καθώς τα ποσοστά εμφάνισής της έχουν αυξηθεί δραματικά τις τελευταίες δεκαετίες.
Η Ελλάδα, μάλιστα, βρίσκεται στις πρώτες θέσεις της λίστας με τα υψηλότερα ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας στην Ευρώπη.
Πρόκειται για ένα σοβαρό πρόβλημα με μεγάλες προεκτάσεις, καθώς η παχυσαρκία αποτελεί μια μεταβολική διαταραχή, που μπορεί να οδηγήσει σε ένα ευρύ φάσμα προβλημάτων για την υγεία, την ψυχολογία και την κοινωνική ζωή των παιδιών. Το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση του προβλήματος είναι η αναγνώριση των αιτιών του και σε αυτή την προσπάθεια, η επιστημονική βιβλιογραφία παρέχει συνεχώς νέες πληροφορίες και δεδομένα. Είναι πλέον γνωστό, πως η παχυσαρκία είναι μια πολύπλοκη διαταραχή, για την εμφάνιση της οποίας ευθύνονται πολλοί διαφορετικοί παράγοντες.
Η κληρονομικότητα, αν και συγκαταλέγεται στους αιτιολογικούς παράγοντες, φαίνεται ότι εξηγεί πολύ μικρό ποσοστό των περιστατικών εμφάνισης παιδικής παχυσαρκίας. Έτσι, πολυάριθμες μελέτες των τελευταίων δεκαετιών έχουν αναδείξει πλήθος παραγόντων που φαίνεται ότι αποτελούν σημαντικό κομμάτι του προβλήματος.
Οι «ανθυγιεινές» διατροφικές συνήθειες και η έλλειψη άσκησης είναι βασικές αιτίες εμφάνισης υπερβάλλοντος σωματικού βάρους στα παιδιά. Ειδικότερα, η αυξημένη κατανάλωση τροφίμων και ροφημάτων με υψηλή ενεργειακή πυκνότητα και χαμηλή θρεπτική αξία, όπως το γρήγορο-πρόχειρο φαγητό, τα αναψυκτικά και πλήθος γλυκών και αλμυρών συσκευασμένων προϊόντων, σε συνδυασμό με τη σημαντική αύξηση που παρατηρείται στα μεγέθη των μερίδων, οδηγούν σε υψηλή πρόσληψη ενέργειας. Από την άλλη, η σωματική αδράνεια και η συχνή ενασχόληση με καθιστικές δραστηριότητες, όπως η τηλεθέαση, περιορίζουν την ενεργειακή δαπάνη, με αποτέλεσμα τη δημιουργία θετικού ισοζυγίου ενέργειας, το οποίο με τη σειρά του προκαλεί ανεπιθύμητη αύξηση του βάρους.
Στους παραπάνω παράγοντες έρχονται πλέον να προστεθούν η έλλειψη ύπνου, η οποία έχει συσχετισθεί με τον κίνδυνο εμφάνισης παχυσαρκίας σε παιδιά και ενήλικες και το φυσικό περιβάλλον, που συχνά χαρακτηρίζεται από αυξημένη διαθεσιμότητα «ανθυγιεινών» τροφίμων και περιορισμένη πρόσβαση σε «υγιεινές» επιλογές.
Τέλος, σημαντικό ρόλο φαίνεται ότι παίζει και η αντίληψη των γονέων αναφορικά με το σωματικό βάρος του παιδιού, καθώς ερευνητικά δεδομένα δείχνουν πως μεγάλο ποσοστό γονέων με υπέρβαρα ή παχύσαρκα παιδιά, θεωρούν το βάρος του παιδιού τους φυσιολογικό, με το φαινόμενο να είναι ιδιαίτερα έντονο στη χώρα μας.
Επιστημονική Ομάδα neadiatrofis.gr
