Τα αυξημένα επίπεδα ουρικού οξέος στο αίμα, αποτελούν μια διαταραχή που μπορεί να προκαλέσει διάφορα προβλήματα, όπως για παράδειγμα, πρήξιμο και πόνο στις αρθρώσεις, ουρική αρθρίτιδα και νεφρικές βλάβες.
Το ουρικό οξύ, είναι μια ουσία που παράγεται από τον οργανισμό και συνεπώς, ορισμένες αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες και τον τρόπο ζωής μπορούν να συμβάλουν στη μείωση των επιπέδων του και την ανακούφιση των συμπτωμάτων.
Ειδικότερα, είναι σημαντικό άτομα με υψηλές συγκεντρώσεις ουρικού οξέος να αποφεύγουν την κατανάλωση τροφίμων που είναι πλούσια σε πουρίνες, από τις οποίες παράγεται το ουρικό οξύ. Σε αυτά, συγκαταλέγονται ορισμένα ψάρια και θαλασσινά, όπως η σαρδέλα, το σκουμπρί, η ρέγγα, η αντζούγια, τα μύδια, οι γαρίδες, το καβούρι και άλλα οστρακοειδή, οι ζωμοί και οι σάλτσες κρέατος, τα εντόσθια και το κυνήγι. Επιπλέον, συστήνεται ο περιορισμός της κατανάλωσης τροφίμων με μέση περιεκτικότητα σε πουρίνες, όπως το κρέας, το ψάρι, τα πουλερικά, τα σπαράγγια, το σπανάκι, τα φασόλια, οι φακές, ο αρακάς και τα μανιτάρια.
Από την άλλη, η καλή ενυδάτωση και η κατανάλωση φρούτων και λαχανικών που είναι πλούσια σε βιταμίνη C, μπορούν να συμβάλλουν στην αύξηση της απέκκρισης ουρικού οξέος από τους νεφρούς, ενώ σε περιπτώσεις υπέρβαρου ή παχυσαρκίας βασικός στόχος θα πρέπει να είναι η σταδιακή μείωση του σωματικού βάρους.
Επιστημονική Ομάδα neadiatrofis.gr
