Ο υδράργυρος είναι ένα στοιχείο που υπάρχει στη φύση και ιδιαίτερα στο υγρό στοιχείο.
Ωστόσο, όπως οι ειδικοί επισημαίνουν, η έκθεση του οργανισμού μας σε υψηλά επίπεδα υδραργύρου μπορεί να σχετίζεται με βλάβες στο νευρικό σύστημα και είναι ιδιαίτερα επιβλαβής για ευαίσθητες ομάδες, όπως για παράδειγμα τα έμβρυα. Σύμφωνα τώρα με μια νέα μελέτη, η οποία πραγματοποιήθηκε στο πανεπιστήμιο του Michigan και δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Environmental Health Perspectives, ο υδράργυρος μπορεί να αποτελέσει παράγοντα κινδύνου και για αυτοάνοσες διαταραχές σε γυναίκες στην αναπαραγωγική ηλικία.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, όταν ο υδράργυρος εισέρχεται στο περιβάλλον συνδυάζεται με άλλα στοιχεία, όπου και δημιουργούνται ανόργανες ή οργανικές ενώσεις, οι οποίες σε περίπτωση κατάποσης σε υψηλά επίπεδα μπορεί να είναι επιβλαβείς για την υγεία.
Όταν ο υδράργυρος εισέρχεται στο νερό ή στο έδαφος, μικροσκοπικοί οργανισμοί μπορούν να τον μετατρέψουν σε μια οργανική ένωση που ονομάζεται μεθυλυδράργυρος και συσσωρεύεται στους ιστούς των ψαριών και των οστρακοειδών.
Η κατάποση υψηλών επιπέδων της εν λόγω ουσίας σχετίζεται με μόνιμη εγκεφαλική βλάβη και βλάβη στα νεφρά. Στις εγκυμονούσες μπορεί να προκληθούν αναπτυξιακά προβλήματα στο έμβρυο. Ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) των ΗΠΑ αλλά και αρμόδιες Ευρωπαϊκές αρχές, αναφέρουν ότι οι έγκυες θα πρέπει να προσέχουν την πρόσληψη υδραργύρου και τροφών που τον περιέχουν, με έμφαση στα ψάρια και ιδιαιτέρως σε μεγάλα, όπως ο τόνος, ο σολομός και ο ξιφίας.
Στη παρούσα μελέτη οι ερευνητές αξιολόγησαν δεδομένα από 1.352 γυναίκες ηλικίας 16-49 ετών και εξέτασαν τα επίπεδα υδραργύρου που υπήρχαν, αναλύοντας τα μαλλιά και ένα δείγμα αίματος.
Βρέθηκε ότι όσο υψηλότερα επίπεδα υδραργύρου υπήρχαν τόσο υψηλότερα ήταν και τα επίπεδα αυτοαντισωματων – πρωτεϊνών, οι οποίες είναι σε υψηλά επίπεδα σε περιπτώσεις αυτοάνοσων νοσημάτων. Η Dr. Somers επικεφαλής της μελέτης αναφέρει ότι η παρουσία των αυτοαντισωμάτων δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα υπάρχει και η αυτοάνοση ασθένεια , όμως αποτελεί σημαντικό παράγοντα πρόβλεψης μελλοντικών αυτοάνοσων ασθενειών.
Από την Κατερίνα Κουρουπάκη, επιστημονική συνεργάτη neadiatrofis.gr
