Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι η παχυσαρκία αποτελεί απλά ένα παράγοντα κινδύνου για εμφάνιση διαβήτη τύπου ΙΙ.
Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο King’s του Λονδίνου βρήκαν ότι υπάρχει συγκεκριμένος μηχανισμός που αλλάζει τους συσχετισμούς ανάμεσα στην παχυσαρκία και το διαβήτη.
Οι ερευνητές μελέτησαν ποντίκια, στα οποία είχε εκ γενετής αφαιρεθεί από το υποδόριο λίπος τους μία πρωτεΐνη που επηρεάζει τα κύτταρα του ανοσοποιητικού μας συστήματος, η λεγόμενη T – bet.
Σε αυτά βρέθηκε ότι παρόλο το γεγονός ότι εμφάνιζαν παχυσαρκία είχαν αυξημένη ευαισθησία στην ινσουλίνη. Σύμφωνα με τους επιστήμονες η απουσία T- bet επηρέασε τη σχέση λίπους και ευαισθησίας στην ινσουλίνη.
Τα ποντίκια είχαν περισσότερο λίπος αλλά πολύ καλή ευαισθησία στην ινσουλίνη, κάτι το οποίο έρχεται σε αντίθεση με το μέχρι σήμερα αξίωμα της μειωμένης ευαισθησίας στην ινσουλίνη σε παχύσαρκα άτομα.
Ακόμη βρέθηκε ότι σε αυτά τα ποντίκια το ενδοκοιλιακό λίπος είχε λιγότερα ανοσοκύτταρα με T-bet. Όταν μάλιστα αργότερα μετέφεραν αυτά τα κύτταρα (χωρίς T- bet) σε νεότερα ποντίκια και σε αυτά βελτιώθηκε η ευαισθησία στην ινσουλίνη.
Τα αποτελέσματα αυτά ενδεχομένως να αποτελούν την αρχή για νέες μεθόδους θεραπείας του διαβήτη τύπου ΙΙ.
Επιστημονική Ομάδα neadiatrofis.gr
