Πυκνώνουν καθημερινά οι απόψεις οι οποίες ουσιαστικά αποκαθηλώνουν την σημασία της κατανάλωσης γάλατος για την ανθρώπινη διατροφή.
Τα τελευταία 10 χρόνια η διατροφική αξία του αγελαδινού κυρίως γάλατος απαξιώνεται, ενώ διάφοροι επιστήμονες από όλο τον κόσμο διατυπώνουν τις αντιρρήσεις τους γράφοντας άρθρα τα οποία δημοσιεύονται σε έγκυρα περιοδικά.
Έτσι λοιπόν προτείνεται από τους πολέμιους της κατανάλωσης γάλακτος ότι το αγελαδινό γάλα αυξάνει την ινσουλίνη στο αίμα, μια ορμόνη η οποία είναι υπεύθυνη για πολλές δράσεις και κυρίως την διατήρηση του ζαχάρου του αίματος στα φυσιολογικά επίπεδα. Η κυριότερη αρνητική δράση του γάλατος φαίνεται να είναι η παραγωγή μιας ουσίας (IGF – 1) η οποία δείχνει να προάγει την εκδήλωση ακμής, την παρουσία διαβήτη αλλά και την εδραίωση της παχυσαρκίας.
Το ανησυχητικό σκεπτικό της ανωτέρω επιχειρηματολογίας είναι ότι αυτή η ουσία ενδέχεται να επηρεάζει την ενδομήτριο ζωή του εμβρύου και να του «κληροδοτεί» κάποιες ασθένειες στην μετέπειτα παιδική ή ενήλικη ζωή.
Από την άλλη πλευρά οι οδηγίες και οι επίσημες κατευθυντήριες που δίδονται στους διαιτολόγους παγκοσμίως από τους πιο έγκυρους οργανισμούς, διατηρούν την πρόσληψη γάλατος σε υψηλά επίπεδα και συστήνουν μεγάλη συχνότητα σε κατανάλωση στις πλέον κρίσιμες ηλικίες για τον άνθρωπο (παιδιά, εγκυμοσύνη, υπερήλικες).
Διάφοροι ασιατικοί πληθυσμοί (π.χ κινέζοι) πίνουν πλέον περισσότερο αγελαδινό γάλα ενώ μετά το 2005 οι εθνικές οδηγίες για τους Αμερικανούς επιχειρούν μεγαλύτερη κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι τυρί και γιαούρτι κατά κύριο λόγω φτιάχνονται από αγελαδινό γάλα .
Προσφάτως οι αμερικανικές αρχές πρότειναν την μορφή του ιδανικού πιάτου (στα πλαίσια της σωστής διατροφής) ενός υγιούς ανθρώπου και συμπεριέλαβαν τα γαλακτοκομικά προϊόντα
Από το Χρήστο Παπαβαγγέλη, MSc, PhD
Κλινικό Διαιτολόγο – Διατροφολόγο, Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών Αλεξάνδρα
