Η ακμή αποτελεί ένα δερματολογικό πρόβλημα που «ταλαιπωρεί» σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού.
Μάλιστα, πρόκειται για μια κατάσταση που δεν περιορίζεται μόνο στην εφηβεία, καθώς συχνά παραμένει ή εμφανίζεται και κατά την ενήλικο ζωή. Ένα ερώτημα που σίγουρα απασχολεί όσους αντιμετωπίζουν το εν λόγω πρόβλημα είναι εάν η διατροφή παίζει κάποιο ρόλο και κατά πόσο υπάρχουν «απαγορευμένα» ή αντίστοιχα «θεραπευτικά» τρόφιμα. Στην πραγματικότητα, η απάντηση δεν είναι ξεκάθαρη, καθώς η σχέση της ακμής με τη διατροφή φαίνεται πως είναι πολύπλοκη και βρίσκεται ακόμη υπό διερεύνηση.
Τα τελευταία χρόνια, επιστημονικές μελέτες έρχονται να διαψεύσουν παλαιότερα στοιχεία που υποστήριζαν πως η διατροφή δε σχετίζεται με την εμφάνιση ακμής, ενώ ορισμένοι ευρύτατα διαδεδομένοι «μύθοι» σχετικά με την επίδραση συγκεκριμένων τροφίμων, όπως για παράδειγμα η σοκολάτα ή τα τηγανιτά τρόφιμα, δεν αποδεικνύονται επιστημονικά. Από την άλλη, πρόσφατες μελέτες παρέχουν νέα δεδομένα σχετικά με το ρόλο κάποιων διατροφικών παραγόντων, όχι τόσο στην εμφάνιση, όσο στην έξαρση του προβλήματος.
Ειδικότερα, πρόσφατες μελέτες δείχνουν πως πιθανότατα υπάρχει μια συσχέτιση μεταξύ του γλυκαιμικού δείκτη – γλυκαιμικού φορτίου των τροφίμων και της ακμής. Πιο συγκεκριμένα, έχει φανεί πως άτομα που ακολουθούν δίαιτα χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη, η οποία χαρακτηρίζεται από υψηλή κατανάλωση σύνθετων υδατανθράκων που προέρχονται κυρίως από φρούτα, λαχανικά, δημητριακά ολικής άλεσης και προϊόντα τους εμφανίζουν βελτίωση της ακμής.
Επιπλέον, υπάρχουν ορισμένες ενδείξεις ότι η αυξημένη κατανάλωση γάλακτος ίσως να επιδεινώνει το πρόβλημα, λόγω της επίδρασης που ασκεί σε συγκεκριμένες ορμόνες. Βέβαια, τα επιστημονικά δεδομένα δεν επαρκούν προκειμένου να διαμορφωθούν συστάσεις περιορισμού ή αποφυγής της κατανάλωσης γάλακτός από άτομα που εμφανίζουν ακμή. Συνεπώς, συνυπολογίζοντας το γεγονός ότι το γάλα αποτελεί ένα τρόφιμο υψηλής διατροφικής αξίας, θα λέγαμε πως δεν προτείνεται η αποφυγή του, αλλά θα μπορούσε ενδεχομένως να καταναλώνεται σε μικρότερες ποσότητες σε περιόδους έξαρσης του προβλήματος.
Άλλα θρεπτικά συστατικά που πιθανόν να σχετίζονται με την ακμή είναι τα ω-3 λιπαρά οξέα, αφού η αντιφλεγμονώδης δράση τους θα μπορούσε θεωρητικά να είναι βοηθητική. Ωστόσο, λόγω της απουσίας επιστημονικών δεδομένων, δεν προτείνεται κάτι διαφορετικό από ό,τι ισχύει για το γενικό πληθυσμό αναφορικά με την πρόσληψη των εν λόγω συστατικών.
Συμπερασματικά, αναμένοντας μελλοντικά επιστημονικά ευρήματα που θα παρέχουν μια πιο ξεκάθαρη εικόνα για τη σχέση της διατροφής με την ακμή, η σύσταση που θα μπορούσε να δοθεί είναι η υιοθέτηση ενός διατροφικού προτύπου το οποίο να περιλαμβάνει υψηλή κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, επιλογή δημητριακών ολικής άλεσης και προϊόντων τους, συστηματική κατανάλωση οσπρίων και λιπαρών ψαριών και μειωμένη πρόσληψη επεξεργασμένων προϊόντων που είναι πλούσια σε απλούς υδατάνθρακες ή/και κορεσμένα λιπαρά.
Άλλωστε, δε θα πρέπει να ξεχνάμε πως πέρα από την ακμή δεν παύει να αποτελεί ένα πρότυπο διατροφής με πολλές θετικές για την υγεία επιδράσεις, όπως είναι η μείωση του κινδύνου εμφάνισης χρόνιων νοσημάτων, αλλά και ο καλύτερος έλεγχος του σωματικού βάρους.
Από τη Χριστίνα Κατσαρού, επιστημονική συνεργάτη neadiatrofis.gr
