Δεν είναι λίγες οι φορές που κατά τη διάρκεια μιας δίαιτας απώλειας βάρους η ζυγαριά «κολλάει», ακόμη κι αν η δίαιτα τηρείται κατά γράμμα.
Και αυτό, γιατί η μείωση του σωματικού βάρους, αφενός ελαττώνει τις ενεργειακές απαιτήσεις του οργανισμού και αφετέρου συνοδεύεται από απώλεια μυϊκής μάζας, που με τη σειρά της οδηγεί σε μείωση του βασικού μεταβολικού ρυθμού και συνεπώς, της συνολικής ενεργειακής δαπάνης.
Με άλλα λόγια, όσο ελαττώνεται το βάρος του ατόμου που κάνει δίαιτα, μειώνονται και οι θερμίδες που θα πρέπει να προσλαμβάνει ώστε να χάσει κι άλλο βάρος. Ωστόσο, η θερμιδική πρόσληψη δε μπορεί να ελαττωθεί πάρα πολύ, καθώς σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ πιθανό το διαιτολόγιο να μην καλύπτει τις ανάγκες σε θρεπτικά συστατικά, αλλά και η ποσότητα του φαγητού να μην ικανοποιεί το αίσθημα πείνας, δυσκολεύοντας έτσι την προσπάθεια.
Πώς μπορεί, λοιπόν, να ξεπεραστεί αυτό το εμπόδιο; Η απάντηση βρίσκεται στην τροποποίηση του δεύτερου παράγοντα που καθορίζει το ενεργειακό ισοζύγιο. Ειδικότερα, καθώς η ενεργειακή πρόσληψη δε μπορεί να μειωθεί πέρα από ένα σημείο, τότε θα πρέπει να αυξηθεί η ενεργειακή δαπάνη. Συνεπώς, τη λύση στο πρόβλημα μπορεί να προσφέρει η άσκηση, μέσω της οποίας μπορούν να δαπανηθούν περισσότερες θερμίδες και παράλληλα, να αποφευχθεί η απώλεια μυϊκής μάζας και η μείωση του βασικού μεταβολικού ρυθμού.
Επομένως, εάν δείτε τη ζυγαριά να «κολλάει», αυξήστε τη σωματική σας δραστηριότητα, ξεκινώντας κάποιο είδος οργανωμένης άσκησης, αλλά και βάζοντας περισσότερη κίνηση στην καθημερινότητά σας.
