Νέα μελέτη, που δημοσιεύεται στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό Journal of Alzheimer’s Disease, δείχνει πως η ινσουλινοαντίσταση, που οφείλεται εν μέρει στην παχυσαρκία και τη σωματική αδράνεια, συνδέεται με γρηγορότερη έκπτωση της νοητικής λειτουργίας.
Η ινσουλινοαντίσταση είναι μια κατάσταση κατά την οποία τα κύτταρα εμφανίζουν μειωμένη απόκριση στην ινσουλίνη, με αποτέλεσμα να ελαττώνεται η ικανότητα απομάκρυνσης της γλυκόζης από την κυκλοφορία του αίματος. Έτσι, ο οργανισμός αναγκάζεται να αυξήσει την έκκριση ινσουλίνης, ενώ η κακή ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης οδηγεί προοδευτικά σε εμφάνισης προδιαβήτη, σακχαρώδη διαβήτη και άλλων σοβαρών προβλημάτων.
Για τους σκοπούς της μελέτης, οι ερευνητές παρακολούθησαν σχεδόν 500 ασθενείς με καρδιαγγειακά νοσήματα, για περισσότερο από 20 χρόνια. Αρχικά, αξιολόγησαν τα επίπεδα ινσουλινοαντίστασης, καθώς και τη νοητική λειτουργία των εθελοντών, χρησιμοποιώντας ειδικά τεστ. Στη συνέχεια, επανέλαβαν τα τεστ 15 και 20 χρόνια μετά την έναρξη της μελέτης.
Συνολικά, βρέθηκε πως τα άτομα με τα υψηλότερα επίπεδα ινσουλινοαντίστασης είχαν αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης μειωμένης νοητικής λειτουργίας καθώς και ταχύτερης έκπτωσής της. Όπως αναφέρουν οι ερευνητές τα ευρήματα τη μελέτης είναι ιδιαίτερα χρήσιμα, καθώς μπορούν να συμβάλλουν στον εντοπισμό ατόμων που διατρέχουν υψηλότερο κίνδυνο έκπτωσης της νοητικής λειτουργίας και εμφάνισης άνοιας.
Κλείνοντας, σχολιάζουν πως η ινσουλινοαντίσταση μπορεί να μειωθεί μέσα από αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας, η υιοθέτηση υγιεινών διατροφικών συνηθειών και ο έλεγχος του σωματικού βάρους, γεγονός που φαίνεται ότι μπορεί να προστατεύσει και την υγεία του εγκεφάλου.
Επιστημονική Ομάδα neadiatrofis.gr
