Πόσες φορές όλοι μας μιλώντας για τις σχέσεις και τον ερώτα δεν καταλήγουμε στο να πούμε ότι ο έρωτας είναι η «χημεία» που δημιουργείται ανάμεσα στους δυο, σαν κάτι και δε προσδιορίζεται πρακτικά;
Δεν έχει καλούπια και κανόνες. Δεν προειδοποιεί για το πότε θα συμβεί και ανάμεσα σε ποιους δυο. Δεν εξηγείται , δεν αναλύεται και δεν υπάρχουν «μαγικές» φόρμουλες έρωτα .Και ακόμη και αν υπάρχουν δεν έχουν πάντα επιτυχία.
Γιατί ο έρωτας ανάμεσα σε δυο ανθρώπους είναι σαν τη χημεία και όχι απλά η «χημεία» μεταξύ τους . Κάθε φορά και διαφορετική «μίξη» . Κάθε φορά με δυο διαφορετικά «στοιχεία» που επιθυμούν την τέλεια «ένωση» . Ας μπούμε στο εργαστήριο του έρωτα να «αναλύσουμε» τους βασικούς τύπους σχέσεων ως χημικές ενώσεις . Τα δυο άτομα ως δυο στοιχεία χημείας και το δεσμό τους ως χημική ένωση .
• Η σχέση δηλητήριο ,όπως το διοξείδιο του άνθρακα . Όταν δυο στοιχεία φαίνεται ότι κάνουν μια τέλεια ένωση που όμως στην ουσία είναι τοξική , κακή και καταστρέφει και τους δυο .
• Η ένωση δυο που όμως έχουν ανάγκη και ενός τρίτου «στοιχείου» για να κρατηθεί ενωμένο ( ίσως ένα παιδί ή καλές συνθήκες διαβίωσης κλπ .) .
• Δυο στοιχεία που όμως χρειάζονται και την ύπαρξη ειδικών συνθηκών για να τα διατηρεί ενωμένα . Όπως κάποιες χημικές ενώσεις χρειάζονται για παράδειγμα ειδικές περιβαλλοντικές συνθήκες , αυτή η σχέση χρειάζεται τις δίκες της συνθήκες για να τη κρατά ενωμένη , όπως η κοινή παρέα , η πατρική οικογένεια ή ακόμη και μια μεγάλη πόλη , διαφορετικά εύκολα διασπάται .
• Υπάρχει η ουδέτερη σχέση , σαν αναμιγνύουμε νερό με νερό . Η ένωση δυο ατόμων με τόσο ίδια χαρακτηριστικά που δε προκαλούν καμία μεταξύ τους εξέλιξη.
• Η ένωση που ποτέ δε γίνεται ένωση . Όπως μια λιπαρή ουσία με το νερό που πάντα διαχωρίζονται . Δυο άτομα που ποτέ δε θα μπορέσουν να ενωθούν επί της ουσίας είτε επειδή είναι τόσο διαφορετικοί είτε ακόμη και επειδή η χρονική στιγμή συνάντησης δεν ήταν η σωστή .
• Όταν το ένα στοιχείο είναι πιο ισχυρό από το άλλο , με αποτέλεσμα την επιβολή του προς τον άλλο . Σχέση που με το πέρασμα του χρόνου γίνεται καταπιεστική και απαξιωτική προς τον « αδύναμο» τον οποίο και εξουδετερώνει . Σχέση τυραννική .
• Φυσικά υπάρχει η ένωση με ορισμένη , προδιαγεγραμμένη ισχύ και διάρκεια ( η πιο κλασσική περίπτωση τα φλερτ των διακοπών !! ) , που γρήγορα εξατμίζεται .
• Η ένωση που δε καταφέρνει με το πέρασμα του χρόνου να διατηρήσει την ένταση και τη δομή της .
• Δυο στοιχεία που με την ένωση τους προκαλούν «εκρήξεις» . Δυο στοιχεία ισχυρά , που δεν εξουδετερώνουν λίγη από την ισχύ τους αντιθέτως με τη «μίξη» τους το αποτέλεσμα είναι εκρηκτικό . Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα ακαταλληλότητα ή ασυμβατότητα . Αρκεί αμφότεροι να αναγνωρίσουν την ισχύ του άλλου και να προσπαθήσουν να βρουν τις σωστές «δοσολογίες» .
• Είναι και η ένωση δυο στοιχείων που δε θα έπρεπε ποτέ να ενωθούν γιατί είναι επικίνδυνη και για τους δυο .
• Και φυσικά υπάρχει η ένωση δυο που κάνουν κάτι τέλειο ( όπως το υδρογόνο με το οξυγόνο που στη σωστή τους δομή κάνουν το νερό !!!) .
Ο έρωτας λοιπόν δυο ανθρώπων –στοιχείων – είναι σαν τη χημεία. Σημαντική συνθήκη είναι να γνωρίζω εγώ τι « στοιχείο » είμαι , μέσω της Αυτογνωσίας . Μόνο έτσι δε θα αλλοιώνομαι ,μεταλλάσσομαι , καταστρέφομαι σε κάθε μου σχέση / ένωση . Και μόνο γνωρίζοντας με θα καταφέρω το τέλειο δεσμό , με το άτομο / στοιχείο που είναι πιο συμβατό σε έμενα.
Και η ένωση μας θα κάνει κάτι σπουδαίο , μοναδικό , ισχυρό και τέλειο .
Όπως ακριβώς το Υδρογόνο με το Οξυγόνο . Και όταν πετύχετε αυτή τη τέλεια ένωση αναγνωρίστε την και διατηρήστε όλες τις συνθήκες που θα τη διατηρήσουν ισχυρή για όσο γίνεται για περισσότερο .
Από τη Μάγδα Δασκαλάκη, εξελικτική ψυχολόγο, επιστημονική συnεργάτη neadiatrofis.gr
