Σημαντικότατες αλλαγές έρχονται να αλλάξουν το τοπίο στο χώρο της βιομηχανίας τροφίμων, σχετικά με τα στοιχεία που αναγράφονται στις ετικέτες τροφίμων.
Τα μηνύματα που λαμβάνονται καθημερινά από το καταναλωτικό κοινό, είναι ότι οι ετικέτες τροφίμων αποτελούν ένα γρίφο.
Αποτελέσματα πολλών μελετών έχουν υποδείξει ότι μόνο ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού κατανοεί και ερμηνεύει σωστά τις πληροφορίες.
Προς την κατεύθυνση αυτή, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή σε συνεργασία με την Παγκόσμια Ομοσπονδία Βιομηχανιών τροφίμων και τις κατά τόπους αρχές, ενέκρινε πρόταση για να καταστούν οι ετικέτες τροφίμων σαφέστερες και πιο σχετικές προς τις ανάγκες των καταναλωτών.
Σύμφωνα λοιπόν με την πρόταση αυτή, πρέπει να αναγράφονται στο εμπρόσθιο μέρος της συσκευασίας των τροφίμων βασικές πληροφορίες για τη θρεπτική αξία τους. Καθορίζονται επίσης γενικές απαιτήσεις ως προς τον τρόπο με τον οποίο οι πληροφορίες για τη θρεπτική αξία πρέπει να αναγράφονται στην επισήμανση των τροφίμων, παρ’ όλο που υπάρχει περιθώριο για τα κράτη μέλη να προάγουν επιπλέον εθνικά μέτρα, εφόσον αυτά δεν υπονομεύουν τους κανόνες της ΕΕ.
Για λόγους δημόσιας υγείας, το σχέδιο κανονισμού επεκτείνει τις ισχύουσες απαιτήσεις στην επισήμανση των αλλεργιογόνων για την κάλυψη μη προσυσκευασμένων προϊόντων, όπως τα τρόφιμα που διατίθενται στα εστιατόρια και άλλα επιχειρήσεις μαζικής εστίασης.
Αναλυτικότερα, θα πρέπει σε κάθε τρόφιμο να αναγράφεται σαφώς στο εμπρόσθιο μέρος της συσκευασίας η περιεκτικότητα σε θερμίδες, λίπη, κορεσμένα λίπη, υδατάνθρακες (με ειδική αναφορά σε σάκχαρα) και αλάτι (Νάτριο) τόσο ανά 100 gr όσο και ανά μερίδα του προϊόντος.
Επιπλέον, πρέπει να αναγράφεται το ποσοστό των συνιστώμενων ημερήσιων δόσεων ενός οργανισμού που καλύπτεται για κάθε συστατικό.
Η ενδεικτική ημερήσια πρόσληψη που γράφουν οι ετικέτες αφορά την μέση ημερήσια δόση που πρέπει να προσλαμβάνει μέσα από την τροφή του ένας μέσος άνθρωπος .
Οι τιμές για την ενέργεια προσδιορίζονται από μέση απαίτηση (Estimated Average Requirement) για τον πληθυσμό για την ενέργεια και λαμβάνουν υπόψη τα τρέχοντα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας και τον τρόπο ζωής ενός μέσου πολίτη, ο οποίος τείνει να διάγει μια αρκετά καθιστική ζωή.
Η ενέργεια μετριέται συνήθως σε «χιλιοθερμίδες» (kcal), αναφερόμενες επίσης απλά ως “θερμίδες”: οι δύο εκφράσεις είναι ισοδύναμες και χρησιμοποιούνται συχνά στις ετικέτες τροφίμων.
Για μια μέση γυναίκα, η τιμή GDA για την ενέργεια είναι 2000 kcal και για ένα μέσο άνδρα 2500 kcal: αυτές οι τιμές χρησιμοποιούνται ως τιμές αναφοράς για να υπολογιστούν οι Ενδεικτικές Ημερήσιες Προσλήψεις για τα θρεπτικά συστατικά.
Όπου δεν είναι πρακτικό να παρασχεθούν χωριστές οδηγίες για τους άνδρες και τις γυναίκες, οι «τιμές GDAs ενηλίκων» υπολογίζονται με βάση τις τιμές GDAs για τις γυναίκες, για να αποθαρρυνθεί η υπερκατανάλωση. Έχουν αναπτυχθεί επίσης οδηγίες για τα παιδιά, τόσο για τα αγόρια όσο και για τα κορίτσια.
Οι GDAs για τα παιδιά, γενικά, βρίσκονται μόνο στη βιβλιογραφία ή τις ετικέτες που σχετίζονται με προϊόντα που προορίζονται ειδικά για παιδιά. τα GDAs δεν πρέπει να θεωρηθούν ως αυστηροί προσωπικοί στόχοι.
Οι καταναλωτές θα πρέπει να τα θεωρήσουν περισσότερο ως σημείο αναφοράς για την αξιολόγηση της συμβολής ενός συγκεκριμένου προϊόντος στις καθημερινές απαιτήσεις τους για μεμονωμένα θρεπτικά συστατικά.
Προς την κατεύθυνση αυτή μεγάλες εταιρείες τροφίμων της χώρα μας κινούνται ήδη προς αλλαγή των ετικετών στα τρόφιμα. Κατ΄αυτόν τον τρόπο, ο καταναλωτής θα είναι πλέον σε θέση αλλά και θα πρέπει να διαβάζει καλύτερα την περιεκτικότητα των μερίδων κάθε τροφίμου σε θερμίδες, αλλά και σε συστατικά όπως το αλάτι και τα κορεσμένα λιπαρά.
Ίσως μάλιστα να πρέπει να επιλέγει και τα προϊόντα που έχουν πλέον τη νέα επισήμανση και μπορεί καλύτερα να αξιολογήσει, σε σχέση με άλλα που δεν αναγράφουν με σαφήνεια τη θρεπτική τους αξία.
Επιστημονική Ομάδα neadiatrofis.gr
