Είναι γνωστό ότι η αυξημένη πρόσληψη νατρίου αποτελεί βασικό παράγοντα κινδύνου εμφάνισης χρόνιων νοσημάτων όπως η υπέρταση, τα καρδιαγγειακά νοσήματα και οι νεφρικές παθήσεις.
Σύμφωνα με τις διεθνείς συστάσεις, η ημερήσια πρόσληψη νατρίου δε θα πρέπει να υπερβαίνει τα 2.300 mg σε υγιείς ενήλικες, ποσότητα που αντιστοιχεί σε 5,75 g αλατιού, ενώ άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών, καθώς και ασθενείς με υπέρταση και σακχαρώδη διαβήτη προτείνεται να καταναλώνουν έως 1.500 mg νατρίου ημερησίως, δηλαδή 3,75 g αλατιού.
Το αλάτι που προσθέτουμε στο φαγητό και τις σαλάτες είναι βασική πηγή νατρίου στη διατροφή μας. Ωστόσο, θα πρέπει να θυμόμαστε ότι το νάτριο περιέχεται και στην πλειοψηφία των επεξεργασμένων και τυποποιημένων τροφίμων, αφού χρησιμοποιείται ευρέως από τις βιομηχανίες, ως συντηρητικό, σταθεροποιητής ή ενισχυτικό γεύσης. Εντυπωσιακό δε, είναι το γεγονός ότι τα ¾ περίπου της συνολικής ημερήσιας πρόσληψης νατρίου προέρχονται από την κατανάλωση έτοιμων και επεξεργασμένων τροφίμων και μόλις το ¼ από το αλάτι που προσθέτουμε στο φαγητό.
Συνεπώς, πέρα από τον περιορισμό του προστιθέμενου αλατιού και την αποφυγή «αλμυρών» τροφίμων και σνακ, απαιτείται προσοχή και στη συχνότητα κατανάλωσης προϊόντων που αποτελούν κρυφές πηγές νατρίου. Σε αυτά, συγκαταλέγονται διάφορα είδη τυποποιημένων αρτοσκευασμάτων, όπως για παράδειγμα το ψωμί του τοστ, οι φρυγανιές, τα κράκερ και τα παξιμάδια, τα δημητριακά και οι μπάρες δημητριακών, οι έτοιμες σάλτσες, ντρέσινγκ, ζωμοί και κύβοι που χρησιμοποιούμε στη μαγειρική, καθώς και τα κονσερβοποιημένα γάλατα. Επομένως, φροντίστε να διαβάζετε προσεκτικά τις ετικέτες των συσκευασμένων προϊόντων, ώστε να αποφεύγετε εκείνα με τη χαμηλότερη περιεκτικότητα σε αλάτι και νάτριο.
Επιστημονική Ομάδα neadiatrofis.gr
