Δεν είναι λίγοι εκείνοι σήμερα που κάποια στιγμή κάνουν εξετάσεις και ο γιατρός τους διαπιστώνει ότι έχουν υψηλά επίπεδα ουρικό οξέος.
Πέρα από την όποια φαρμακευτική θεραπεία μπορεί να τους συστήσει ο θεράπων ιατρός τους, χρειάζεται να κάνουν και σημαντικές προσαρμογές στις διατροφικές τους συνήθειες.
Αν δούμε γιατί αυξάνονται τα επίπεδά του, μπορούμε εύκολα να αντιληφθούμε και τι πρέπει να αποφεύγουμε, όσον αφορά τη διατροφή μας.
Τα επίπεδα του ουρικού στο αίμα αυξάνονται λόγω δυσκολίας στην αποβολή του από τα νεφρά, λόγω λήψης μεγάλων ποσοτήτων τροφής πλούσιας σε πουρίνες (που κατά τη διάσπασή τους παράγεται ουρικό οξύ στον οργανισμό), λόγω υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ, λόγω γενετικής ανωμαλίας που οδηγεί σε αυξημένο ρυθμό σύνθεσης πουρινών αλλά κυρίως λόγω ανεπαρκούς δράσης ενζύμων που συμμετέχουν στο μεταβολισμό των πουρινών
Αν και ο περιορισμός των διαιτητικών πουρινών δεν μεταβάλει σημαντικά τη δεξαμενή ουρικού στον οργανισμό, οι ασθενείς με υπερουριχαιμία και ουρική αρθρίτιδα πρέπει να ενθαρρύνονται να περιορίσουν ή να αποφεύγουν τα τρόφιμα με υψηλή περιεκτικότητα σε πουρίνες .
Προς την κατεύθυνση αυτή :
Να αποφεύγονται
Ζωμοί κρέατος (κρεατόσουπες), σάλτσες κρέατος
Κυνήγι (πέρδικα, χήνα κ.α.)
Εντόσθια (συκώτι, νεφρά, μυαλά)
Μπέικον
Καπνιστά
Οστρακοειδή – μαλάκια (γαρίδες, καραβίδες, αστακός, μύδια, στρείδια, κυδώνια, χτένια)
Ρέγγα, σκουμπρί, αντζούγιες, σαρδέλες, αυγοτάραχο
Αμύγδαλα
Οινοπνευματώδη ποτά
Να καταναλώνονται σε περιορισμένη ποσότητα
Αρακάς
Όσπρια (φακές, φασόλια)
Σπανάκι
Ψάρια (εκτός εκείνων που απαγορεύονται)
Σπαράγγια
Μανιτάρια
Ίσως όμως το πιο σημαντικό είναι η αυξημένη κατανάλωση υγρών και νερού, που θα ενισχύσει τους μηχανισμούς φυσικής αποτοξίνωσης και θα βοηθήσει την απέκκριση του ουρικού μέσω των νεφρών.
Επιστημονική Ομάδας neadiatrofis.gr
