Οι πρωτεϊνικές δίαιτες συγκαταλέγονται μεταξύ των πιο δημοφιλών διατροφικών σχημάτων, που υπόσχονται «γρήγορα και σίγουρα αποτελέσματα» στην απώλεια βάρους. Ξεκινώντας από τη δίαιτα Atkins ή Dukan έως τη δίαιτα τύπου «ψητό-σαλάτα», η αυξημένη πρόσληψη πρωτεϊνών φαίνεται να οδηγεί, αρχικά τουλάχιστον, σε μεγαλύτερη απώλεια βάρους, προκαλώντας αυξημένη απώλεια υγρών και υψηλότερο αίσθημα κορεσμού.
Ωστόσο, μελέτες δείχνουν πως σε βάθος χρόνου, οι πρωτεϊνικές δίαιτες δεν προσφέρουν επιπλέον όφελος στη μείωση του σωματικού βάρους, συγκριτικά με άλλες υποθερμιδικές δίαιτες. Από την άλλη, η υιοθέτηση ενός τέτοιου διατροφικού σχήματος, και ειδικότερα όταν αυτό ακολουθείται για παρατεταμένο χρονικό διάστημα, μπορεί να επιφέρει αρνητικές συνέπειες στην υγεία του ατόμου, γεγονός που θα πρέπει να αξιολογείται προσεκτικά πριν την έναρξη της δίαιτας.
Αρχικά, οι πρωτεϊνικές δίαιτες χαρακτηρίζονται συνήθως από περιορισμένη κατανάλωση φρούτων, λαχανικών και προϊόντων δημητριακών, και κατά συνέπεια χαμηλή πρόσληψη φυτικών ινών, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχή της λειτουργίας του εντέρου και εμφάνιση δυσκοιλιότητας. Παράλληλα, η μείωση της κατανάλωσης φρούτων και λαχανικών συνεπάγεται και χαμηλότερη πρόσληψη πολύτιμων βιταμινών και άλλων μικροθρεπτικών συστατικών, που συμβάλλουν στην εύρυθμη λειτουργία του οργανισμού και την πρόληψη της εμφάνισης ασθενειών.
Από την άλλη, η μειωμένη πρόσληψη υδατανθράκων μπορεί να οδηγήσει σε εμφάνιση κέτωσης, μιας κατάστασης που συνοδεύεται από συμπτώματα όπως κεφαλαλγία, ευερεθιστότητα, ναυτία, αίσθημα παλμών και δυσάρεστη οσμή της αναπνοής. Επιπρόσθετα, η «στέρηση» υδατανθράκων από τον οργανισμό συμβάλλει στη δημιουργία αισθήματος κόπωσης, με αποτέλεσμα άτομα που ακολουθούν τα εν λόγω διατροφικά σχήματα να αισθάνονται συχνά ατονία.
Μεταξύ των μειονεκτημάτων των πρωτεϊνικών διαιτών συγκαταλέγεται και η αυξημένη πρόσληψη ολικού και κορεσμένου λίπους, η οποία συνδέεται με αύξηση του κινδύνου εμφάνισης δυσλιπιδαιμιών και κατ’ επέκταση υψηλότερο καρδιαγγειακό κίνδυνο, ενώ ταυτόχρονα η αυξημένη κατανάλωση κρέατος και προϊόντων του μπορεί να οδηγήσει σε υψηλή πρόσληψη πουρινών και αύξηση των επιπέδων ουρικού οξέος.
Τέλος, η υπέρμετρη πρόσληψη πρωτεΐνης είναι πιθανό να προκαλέσει επιβάρυνση της λειτουργίας των νεφρών, ενώ συνδέεται και με αυξημένη απέκκριση ασβεστίου, η οποία με τη σειρά της μπορεί να επηρεάσει αρνητικά το ισοζύγιο ασβεστίου και τα επίπεδα οστικής μάζας, αυξάνοντας τον κίνδυνο εμφάνισης οστεοπόρωσης.
Συνεπώς, πριν αποφασίσετε να υιοθετήσετε ένα ανάλογο διατροφικό σχήμα, με στόχο τη ρύθμιση του σωματικού σας βάρους, «ζυγίστε» προσεκτικά τα πιθανά οφέλη και τους κινδύνους που σχετίζονται με αυτό. Παράλληλα, μην ξεχνάτε πως η καλύτερη δίαιτα είναι εκείνη που μπορεί να τηρηθεί μακροπρόθεσμα, κάτι που δύσκολα θα λέγαμε για τις δίαιτες με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη.
Από τη Χριστίνα Κατσαρού, επιστημονική συνεργάτη neadiatrofis.gr
