Σύμφωνα με νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο
επιστημονικό περιοδικό Diabetes Care, αν και πολλοί πιστεύουν πως τα οφέλη της άσκησης, του περιορισμού των προσλαμβανόμενων θερμίδων και της απώλειας βάρους είναι παρόμοια, φαίνεται ότι τελικά οι παραπάνω παράγοντες μπορούν να προσφέρουν διακριτά ή και συσσωρευτικά οφέλη, όσον αφορά στην πρόληψη του κινδύνου εμφάνισης σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ.
Στη μελέτη συμμετείχαν 52 υπέρβαροι άνδρες και γυναίκες μέσης ηλικίας, που ακολουθούσαν καθιστικό τρόπο ζωής. Οι εθελοντές χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες, με στόχο να μειώσουν το σωματικό τους βάρος κατά 6-8% μέσω περιορισμού της ενεργειακής πρόσληψης (1), άσκησης (2) ή συνδυασμού και των δύο (3). Ο κίνδυνος εμφάνισης διαβήτη αξιολογήθηκε μέσα από τον προσδιορισμό των επιπέδων ινσουλινοευαισθησίας των συμμετεχόντων, ενός δείκτη που εκφράζει το πόσο αποτελεσματικά χρησιμοποιεί ο οργανισμός την παραγόμενη ινσουλίνη.
Η μελέτη έδειξε πως τόσο η άσκηση, όσο και ο θερμιδικός περιορισμός επέδρασαν θετικά στο δείκτη ινσουλινοευαισθησίας. Ωστόσο, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσίασε το γεγονός ότι η ομάδα που ακολούθησε το «συνδυαστικό» πρόγραμμα εμφάνισε 2 φορές μεγαλύτερη βελτίωση του δείκτη, συγκριτικά με καθεμιά από τις παραπάνω προσεγγίσεις ξεχωριστά.
Φαίνεται λοιπόν ότι η άσκηση και ο περιορισμός των προσλαμβανόμενων θερμίδων μπορούν να δράσουν συνδυαστικά, προσφέροντας πολλαπλάσιο όφελος όσον αφορά στη διαχείριση των επιπέδων γλυκόζης.
Όπως σχολιάζουν οι ερευνητές, αν και τα αποτελέσματα της μελέτης ήταν αναμενόμενα, ωστόσο δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως εάν διατηρούν ένα υγιές σωματικό βάρος, τότε δεν παίζει ρόλο το είδος των τροφίμων που καταναλώνουν. Αντίστοιχα, πολλοί ακολουθούν ένα υγιεινό διατροφικό πρότυπο, αλλά δε γυμνάζονται. Τελικά, η παρούσα μελέτη δείχνει πως μπορεί κανείς να είναι ακόμη περισσότερο υγιής εάν συνδυάζει και τα δύο.
Επιστημονική Ομάδα neadiatrofis.gr
