Η οστεοπόρωση είναι μια χρόνια σκελετική νόσος, η οποία χαρακτηρίζεται από αυξημένο ρυθμό απώλειας οστικής μάζας και σταδιακή μείωση της οστικής πυκνότητας, γεγονός που καθιστά τα οστά πιο εύθραυστα και αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης καταγμάτων.
Σε γενικές γραμμές, οι ηλικιωμένοι, οι μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, τα άτομα με οικογενειακό ιστορικό και οι ασθενείς που λαμβάνουν μακροχρόνια αγωγή κορτιζόνης, αποτελούν ομάδες «υψηλού κινδύνου» για την εμφάνιση οστεοπόρωσης.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πως πρόκειται για μια νόσο που συνδέεται στενά με τις συνήθειες του τρόπου ζωής και ιδιαίτερα με τη διατροφή και τη σωματική δραστηριότητα. Πιο συγκεκριμένα, η επαρκής πρόσληψη ασβεστίου και βιταμίνης D, ξεκινώντας ήδη από τη βρεφική ηλικία, αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για το «χτίσιμο» γερού σκελετού, την εξασφάλιση υψηλής μέγιστης οστικής μάζας, καθώς και για τη μακροχρόνια διατήρησή της και τη μείωση του ρυθμού απώλειας, που παρατηρείται με την πάροδο του χρόνου.
Από την άλλη, η πρωτεΐνη υψηλής βιολογικής αξίας, το μαγνήσιο, οι βιταμίνες Α και Κ, ο ψευδάργυρος και τα αντιοξειδωτικά συστατικά φαίνεται ότι προάγουν την οστική υγεία, ενώ το ίδιο ισχύει και για τη σωματική δραστηριότητα, που συμβάλλει στη δημιουργία γερών οστών και τη διατήρηση της μυϊκής δύναμης και ταυτόχρονα, βελτιώνει την ισορροπία και περιορίζει την πιθανότητα πτώσεων, που μπορεί να οδηγήσουν σε κατάγματα.
Στον αντίποδα, το κάπνισμα, η σωματική αδράνεια, η υψηλή κατανάλωση αλκοόλ, το πολύ χαμηλό αλλά και το αυξημένο σωματικό βάρος, αποτελούν βασικούς παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση της νόσου.
Επιστημονική Ομάδα neadiatrofis.gr
