Νέα μελέτη, που δημοσιεύεται στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό American Journal of Physiology, Endocrinology and Metabolism, δείχνει πως η προπόνηση σύντομης διάρκειας και υψηλής έντασης, που συνδυάζει αερόβια άσκηση και ασκήσεις αντιστάσεων, μπορεί να βελτιώσει τη λειτουργία των β-κυττάρων του παγκρέατος, τα οποία ευθύνονται για την παραγωγή και έκκριση της ινσουλίνης, σε άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.
Στη μελέτη συμμετείχαν 12 ενήλικες με σακχαρώδη διαβήτη, ηλικίας 53 ετών κατά μέσο όρο, οι οποίοι ακολούθησαν ένα πρόγραμμα λειτουργικής προπόνησης υψηλής έντασης, με 3 προπονήσεις ανά εβδομάδα, για διάστημα 6 εβδομάδων. Οι εθελοντές πραγματοποίησαν δοκιμασία ανοχής στη γλυκόζη πριν την έναρξη και μετά τη λήξη του προγράμματος. Παράλληλα, αξιολογήθηκε το σωματικό βάρος, το ποσοστό σωματικού λίπους και η φυσική κατάσταση των συμμετεχόντων.
Μετά την ολοκλήρωση του προπονητικού προγράμματος, παρατηρήθηκε σημαντική βελτίωση στη λειτουργία των β-κυττάρων του παγκρέατος και τη φυσική κατάσταση των εθελοντών, ενώ σημειώθηκε και μείωση του σωματικού βάρους και λίπους. Όπως αναφέρουν οι ερευνητές, οι παραπάνω παράγοντες μπορούν να συμβάλλουν στην αύξηση της ινσουλινοευαισθησίας και την καλύτερη ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης. Κλείνοντας, σχολιάζουν πως φαίνεται ότι η υψηλής έντασης προπόνηση, διάρκειας ακόμη και 10-20 λεπτών, 3 φορές την εβδομάδα, μπορεί να συμβάλλει στη βελτίωση της λειτουργίας των β-κυττάρων του παγκρέατος, σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2.
Επιστημονική Ομάδα neadiatrofis.gr
