Η θεραπεία του εσωτερικού ευάλωτου παιδιού μπορεί να είναι μια βαθιά και μεταμορφωτική διαδικασία. Εδώ είναι οκτώ μικρά πράγματα που κάνω για να βοηθήσω το εσωτερικό μου παιδί να αισθανθεί ασφαλές και αγκαλιασμένο:
- Αφιέρωμα στον Εαυτό: Κάθε μέρα αφιερώνω λίγο χρόνο για να θυμηθώ τις ευτυχισμένες στιγμές της παιδικής μου ηλικίας. Αυτό με βοηθά να συνδεθώ με το παιδί που κουβαλώ μέσα μου.
- Δημιουργικότητα: Σχεδιάζω, ζωγραφίζω ή γράφω. Αυτές οι δραστηριότητες με βοηθούν να εκφράσω συναισθήματα που μπορεί να είναι δύσκολο να διαχειριστώ με άλλους τρόπους.
- Αυχές και Χαϊδεύματα: Δίνοντας στον εαυτό μου μικρές φυσικές χειρονομίες στοργής, όπως ένα απαλό χάδι στην πλάτη, ενισχύω την αίσθηση της άνεσης και της αυτοαποδοχής.
- Διαλογισμός: Η καθημερινή πρακτική διαλογισμού με βοηθά να συνδεθώ με τον εσωτερικό μου κόσμο και να αποδεχτώ το εκείνοι κομμάτι του εαυτού μου.
- Μουσική και Χορός: Η αγαπημένη μου μουσική και ο χορός βοηθούν να εκτονώσω το άγχος και να νιώσω χαρά.
- Ανάγνωση: Έχω επενδύσει χρόνο στην ανάγνωση βιβλίων που ασχολούνται με την θεραπεία του εσωτερικού παιδιού, προσφέροντας μου γνώσεις και έμπνευση.
- Επιστροφή στη Φύση: Βόλτες στη φύση κάνουν θαύματα για την ψυχή. Επάνω στο γρασίδι ή κοιτώντας τον ουρανό, νιώθω ξανά παιδί.
- Παρέα με Φίλους: Κάνω χώρο για φίλους που με κάνουν να νιώθω αποδεκτός και αγαπημένος. Οι στιγμές γέλιου και χαράς μαζί τους με γεμίζουν ζωντάνια.
Το εσωτερικό μας παιδί χρειάζεται αγάπη, φροντίδα και προσοχή. Με αυτές τις μικρές πράξεις, μπορούμε να βοηθήσουμε να θεραπευτεί και να βρει τη γαλήνη του.
